1. Zadania i czynności robocze.
Podstawowym zajęciem charakteryzatora jest dostosowanie wyglądu aktora do wymogów granej przez niego postaci oraz warunków, w których będzie występował. Charakteryzator zmienia aktorowi rysy twarzy, wygląd, kolor skóry, zarost, tworzy efekty specjalne, blizny, szramy. Wykonuje makijaż, który ma podkreśla i wydobywa walory i maskuje defekty urody aktora. Charakteryzator sam przygotowuje swoje rekwizyty. Przygotowując aktora musi się dopasować do charakteru sztuki, inscenizacji, formy spektaklu. Praca charakteryzatora skupia się przede wszystkim na technicznych sprawach. To wymaga dużych zdolności manualnych. Jest współtwórcą dobrego spektaklu i sukcesu reżysera i aktorów. Charakteryzator pomaga wykreować aktora. Bez niego przedstawienie może nie być udane. Do zadań charakteryzatora należy zapoznanie się z koncepcją postaci, jej rysem psychologicznym. Każde ukształtowanie zewnętrzne postaci konsultuje z reżyserem. Do reżysera należą ostateczne decyzje. Musi omówić ze scenografem, reżyserem, wykonawcą poprawki, koncepcje zmiany charakteryzacji. Przygotowuje różnego rodzaju peruki , zarosty itp. Wykonuje charakteryzację do prób z kamerą, bierze udział w próbnych zdjęciach, wprowadza drobne poprawki a wyglądzie aktora, jeśli zmyje się element makijażu. Dobiera kosmetyki do cery, do inscenizacji, taśmy filmowej. Przygotowuje notatki i szkice, a także dokumentację fotograficzną, swojej pracy. Ponadto do jego obowiązków należy czyszczenie i konserwacja peruk. Organizuje swoje stanowisko pracy, tak by miał dostęp do wszystkich przyrządów. Na jego stanowisku pracy, wszystko musi być poukładane i pomyślnie rozmieszczone. Rozróżnia się dwa rodzaje charakteryzatorów: filmowego i teatralnego.
Pobierz wzory dla Charakteryzatora:
http://startcv.pl/wzor/cv-charakteryzator
http://startcv.pl/wzor/list-motywacyjny-charakteryzator
http://startcv.pl/wzor/podanie-o-prace-charakteryzator
2. Środowisko pracy.
Materialnym środowiskiem pracy dla charakteryzatora jest tzw. charakteryzatornia. Jest to pomieszczenie w studio filmowym lub w teatrze, służące do przygotowania peruk, włosów, przetrzymywania kosmetyków, rekwizytów itp. Charakteryzatornia jest wyposażona w trzyskrzydłowe lustro, które jest dobrze oświetlone. Przed lustrem jest ustawione obracające się krzesło. Na stoliku leżą potrzebne do pracy przedmioty i akcesoria. Jest także umywalka i prysznic, aby zmyć farbę, makijaż z ciała. To pomieszczenie często jest pozbawione okien, jest tam jedynie sztuczne światło. Swoją pracę charakteryzator wykonuje w białym fartuchu, myjąc ręce za każdym razem kiedy dokona charakteryzacji. W pracowni występuje mnóstwo przyborów, materiałów, które mają ostre, nieprzyjemne zapachy. Przez nie charakteryzator może mieć zawroty głowy, migrenę. Poza tym sztuczne światło może się przyczynić do problemów ze wzrokiem. Ponadto kurz unoszący się w powietrzu czy na perukach, para wodna, i substancje łatwopalne także nie są bezpieczne dla zdrowia charakteryzatora. Warunki w teatrze dla charakteryzatora są szczególnie trudne. Na zapleczu zawsze panuje tłok, pomieszczenia są małe, z niskim stropem, często brakuje samodzielnych pracowni. Zazwyczaj charakteryzator pracuje w garderobie aktorów. Praca charakteryzatora w dużym stopniu jest samodzielna, czasami prosi innych fachowców o pomoc, jednak rzadko się to zdarza. Przy pracy nad filmem współpracuje zespól charakteryzatorów. Charakteryzator pracuje około ośmiu godzin. W teatrze jego czas pracy jest dosyć luźny, może swobodnie zarządzać swoim czasem. W filmie i telewizji czas pracy jest bardziej nienormowany. Charakteryzator w zależności w jakiej stacji pracuje musi być na nogach przez cały czas.
3. Wymagania psychologiczne, wymagania fizyczne i zdrowotne, warunki podjęcia pracy w zawodzie.
Praca charakteryzatora wymaga uzdolnień plastycznych i artystycznych. Polega na opracowaniu koncepcji plastycznej, uwzględniając urodę aktora, w jakiej epoce, w jakich czasach jest osadzona sztuka, jaką konwencję spektaklu reżyser przyjmuje. Są to bardzo ważne rzeczy, którymi powinien się kierować w swojej pracy charakteryzator. Jego charakteryzacja postaci powinna być wyraźna, oryginalna i estetyczna. Charakteryzator współpracuje ze sztabem ludzi, pod których podporządkowuje swoją wizję aktora, postaci. Powinien mieć rozwinięte zdolności interdyscyplinarne. W swojej pracy powinien być cierpliwy, ponieważ często taka charakteryzacja może zająć parę godzin. Jego praca zazwyczaj odbywa się w pozycji stojącej, tak więc charakteryzator powinien być wytrzymały fizycznie. Powinien być pedantem w swojej pracy. Jego praca jest przede wszystkim oparta na technice malowania i charakteryzacji. Charakteryzator musi być odporny na monotonię pracy. Często przygotowuje te same charakteryzacje kilka razy dziennie. Jest to zależne od intensywności przedstawianych spektakli. Trzeba być dobrze zorganizowanym i znać zasady BHP. Charakteryzator powinien być w pełni sprawny fizycznie. Jego praca jest w ciągłym ruchu i biegu. Musi szybko działać, dlatego jest potrzebna sprawność fizyczna i dobra organizacja. Dodatkowo musi być odporny stres i pracować pod presją czasu. Ponadto musi być odporny psychicznie, pracuje z dużą ilością ludzi. Przeciwwskazaniami do wykonywania tego zawodu mogą być choroby zakaźne, zły wzrok, daltonizm, ograniczenia związane z układem kostno-stawowym.
4. Możliwości awansu w hierarchii zawodowej, możliwości podjęcia pracy przez dorosłych, polecana literatura, zawody pokrewne.
W latach 60. Rozwiązano szkołę, w której kształciło się charakteryzatorów. Obecnie charakteryzatorami mogą być fryzjerzy i kosmetyczki. Ich umiejętności przypominają umiejętności charakteryzatora. Jednak wieloletnia praktyka czyni charakteryzatorem. Istnieją możliwości awansu dla osób zatrudnionych w teatrze, telewizji i w filmie. Awans polega na tym, że z asystenta charakteryzatora można stać się samodzielnym charakteryzatorem., a następnie kierownikiem pracowni. Nie ma ograniczeń wiekowych co do wykonywania tego zawodu. Oczywiście bardziej brane pod uwagę sa osoby młodsze, ale z większym bagażem doświadczenia. O przyjęciu do pracy decydują kwalifikacje zawodowe, sprawność fizyczna i walory osobiste.
5. Możliwości zatrudnienie oraz płace.
Charakteryzator może znaleźć pracę jako kosmetyczka, wizażystka, fryzjer, a także jako scenograf. Na koniec roku 2002 według statystyk GUS-u liczba osób bezrobotnych zarejestrowanych w urzędzie pracy w zawodzie charakteryzator wynosiła 33 osób. W porównaniu w drugim półroczu liczba ofert zgłoszonych do urzędu pracy wynosiła zero. Największe bezrobocie zauważa się w województwie mazowieckim. Jest to bardzo trudna sytuacja w tej branży. Jest większe zainteresowanie tą branżą niż propozycjami pracy. Przeciętne wynagrodzenie dla charakteryzatora wynosi (według statystyk GUS-u) wynosi 1200 złotych. Jest to kwota poniżej średniej krajowej.